Roc d'Azur short impression in pictures

Masters of the Roc

The day after.....
Vrijdag 8 oktober was een puike dag. 's Morgens vroeg al om 6.30 op zodat ik om 7.30 in het ziekenhuis kon zijn voor een MRI scan. Nooit half werk hier in Frankrijk als het om knieen gaat en ik bij mijn arts/vriend aankom.....maar ja.
Al liggend in het apparaat neem ik visualiserend het parcours door. De eerste 'gevaarlijke' afdaling waar iedereen staat te schreeuwen en te klappen en te wachten op een mooie valpartij; de lange helling van 3 km die volgt en die ik nu uit mijn hoofd ken (daar een tandje erbij, daar naar links en daar even alles in zijn lichtste stand om te herstellen, etc) en de draak van een afdaling die volgt. Die draak is nieuw voor me en maakt me angstig.

Huppekee daarna nog even langs mijn arts en nog steeds was ik niet wakker. Ik deed wel alsof en was vreselijk enthusiast over de dag die voor ons stond. Met een grote glimlach van mijn arts en een gezond verklaarde knie, op naar de Base Nature. Zeeen van tijd nog steeds. Alles cool en berekend.
De start; 10.40 uur.....een interview met de start-speaker die op zoek was naar een vrouwengezicht tussen de mannen massa en bij mij kwam en eindelijk daar gingen we dan. De eerste heuvel op: file! Je praat wat en lacht wat en dolt wat met elkaar.....tweede klim....awoem. Na een klein stukje in de problemen, neem ik de handschoen op en klim ik op soeplesse naar boven. Het gevoel dat alles vandaag gaat lukken begint te komen, ik heb er zin in.

Een heftige afdaling; waanzinnig! Ik ga er rechts langs.....het voordeel om het parcours en de omstandigheden te kennen.....En dan; de rotstrappen afdaling. En daar waar ik altijd gelopen heb ga ik er nu keurig af, alles onder controle, een complimentje van iemand die kijkt, een snauw naar iemand die erlangs wil.....dit wordt mijn dag.

Tja, wat zal ik nog meer zeggen. Snel ging het niet, met een andere fiets zou het sneller gaan, dat is duidelijk, maar ik haal wel mensen in. Dit is mijn achtertuin. Ik heb geen angst vandaag en vertrouw op mijn techniek en mijn materiaal. De draak, hij komt er aan......twee keer stap ik af, als het echt te gek wordt en er ook een hoop heren toch maar even te voet gaan, maar huppsakee ik stap ook weer op als ik ze dat zie doen en daal in stijl af. Ik yel even naar de brandweermannen die beneden staan met hun ambulance, een grote lach op mijn gezicht en we gaan door.

Een ding is duidelijk vandaag, ik kan vrij rijden. Technische stukjes waar ik voorheen af moest stappen denderen nu onder mijn wielen door, ik passeer mensen op steile technische hellingkjes, alle afdalingen gaan zonder af te stappen, ik voel geen pijn en geen kramp.....

Eigen tempo, eigen tempo, veel drinken en de laatste 5 km helemaal los. Zo gedacht, zo gedaan. Ik heb zelfs een flinke mijnheer met kramp een eindje op weg getrokken, nadat we over het strad gekomen waren. Dat is echt een krampentrekker....dan heb je 40 km over heuvels en rotsen gekacheld en dan mag je op het laatst met je fiets aan de hand over het strand rennen! Over de zogenaamde 'sentier des douaniers'.....ook die heb ik vooraf even verkend omdat er veraderlijke hoekjes en trapjes in zitten die niet meer zo goed tot je doordringen aan het eind.

Na de grote overstroming in juni, waarbij een hoop mensen zijn verdronken, is ook het strand veranderd. Het strand was weggeslagen, de camping een puinhoop en dus hoef je nu niet helemaal over het strand, maar is er een brug aangelegd voor de rock waarover van de ene kant van de rivier naar de andere kunt. Die rivier komt dan weer uit in zee.....Nog een dolletje; ik wil afstappen in het diepe mulle zand aan de linkerkant van mijn fiets; mijn wiel blijft steken en dus val ik bijna naar rechts. Gelukkig helpt een hand op mijn bil om me weer een zetje de goede kant op te duwen.

Aan het eind, bij de finish bedenk ik me dat het juist is geweest om een classement uit mijn hoofd te zetten (14e dame). Ik heb waanzinnig goed gereden, mijzelf fysiek geen pijn gedaan, het parcours goed ingedeeld en heerlijk veel plezier gehad. Met een hele grote kus voor Jean-Louis, Pierre, Niesje en Daniel voor de goede zorgen, de massage en de peptalks!!!

Foto's heb ik niet van de race zelf...wel van de omgeving.

Vive le Roc!!

Verkenning parcours Roc d'Azur

Na een weekje in het franse departement Gard, met uitzicht op de Cevennen, zonder noemerenswaardige technische snufjes in huis dus heerlijk rustig, nu in St Aygulf voor de voorbereiding van de Roc d'Azur 2010.

Op zaterdag heb ik in mijn eentje het parcours van de 40km verkend. Het was een moetje.....slechts 1 week te gaan tot de wedstrijd en dus had ik het gevoel dat ik op zaterdag moest gaan. Een verkeerde beslissing vanaf het begin en dus heb ik geleden. Maar goed...ik heb het parcours voor het grootste gedeelte gezien. Het is veranderd.....op grote gedeelten is de bovenlaag weggespoeld en blijven er geulen over in rotsen en liggen er overal grote stenen. Een nieuwe afdaling die vrijwel recht naar benenen gaat. Vanaf bovenop de heuvel hebben ze de bosjes weggesnoeid, 1 meter breed en hupsakee....On y va!!

Daar gaan ongelukken van komen.

Okay; ik was niet in vorm en had mijn hoofd er niet bij...dat houdt in dat ik niet in mijn eentje een vieze gemene afdaling in ga. Verstandig toch?

Maar, vergis je niet!! Het is en wordt zwaar. Het weer belooft perfect te worden voor een mountainbike wedstrijd. Maandag gaat het regenen en hopelijk droogt het parcours een beetje uit in de dagen erna. Anders gaan we als een idioot andere banden kopen en die er donderdag, de dag voor mijn wedstrijd erop leggen.

Passons.....dat is frans voor 'maar goed'.

Hier zijn wat foto's van een trainingsritje op zondag. Heerlijk op het gemakje omhoog, een stevig technische afdaling omlaag, met gelukkig mijn gastheer voor me en vervolgens weer een aardig stukkie omhoog....

RaboTop competitie in Het Twiske

Met de regen van de afgelopen dagen en zeg maar gerust van de afgelopen weken zou je je kunnen bedenken of het wel zomer is geweest in Nederland........Een paar mooie weken in juni en wat mooie dagen in juli, en dat was het wel. Zomer in Nederland 2010. Vraag het campeerders en ze zullen deze zomer snel willen vergeten.

Een enkele keer was het 100km verder dan waar je met natte voeten en vochtige handoeken zat, prachtig weer, maar ja...dat moet je net weten. Ik heb een keer geluk gehad, zeg maar.

En dus praten wij al weer over de Rabo Top Noord-Holland competitie die tussen eind september en eind december gehouden wordt. Op 14 november is er een manche in Het Twiske....Daar hebben we zin in; een technisch parcours (samen met Spaarnwoude) een hoop georganiseer.

Wel vragen wij ons af waar toch de mountainbikers zijn uit Amsterdam. Waarom zien we die zo weinig? Zouden ze nog niet weten dat je in Het Twiske gewoon hartstikke leuk kunt mountainbiken en dat het twee parcours zijn voor zomer én winter?

Dus nodigen wij de Amsterdamse Mountainbiker uit om op 14 november mee te doen aan de Rabo Top (competitie) en ook es een rondje te komen biken te midden van een hoop anderen. Vooraf heb je alle tijd om het parcours te verkennen (het is om de hoek, dus fiets er een keer heen). Verder is het een leuke ervaring en een hoop lol. Wel je winterbanden op je fiets!

Enjoy the ride!

www.mtb-twiske.nl
www.mountainbikeparadise.nl
www.www.rabotopnh.nl

Grassprieten, graspollen, DE grasweek......

Buiten is het vandaag grijs, verschrikkelijk nat èn koud. Het is voor het eerst deze zomer dat ik denk dat een t-shirtje niet genoeg is terwijl ik achter mijn bureau zit. Sokken en een vest aan.....Wat een verschil al weer met gisteren, woensdag 25 augustus.

Op 25 augustus zat ik in Zwolle, voor de Grasweek, waar de toekomstige eerste jaars grassprieten en hun begeleiders de graspollen, voor een groots opgezette sport-introductie dag ook konden gaan mountainbiken. Hollandse luchten, een goeie 20 graden, een mooie omgeving en een heerlijke groep jongelui die zin hadden in een paar uurtjes mountainbiken.

De 4 begeleiders die voor en tussen de groep stonden waren 3 ervaren fietsers van de toerfietsclub Swolland en ikzelf. Ik had de eer om de groep te leiden door de oefeningen, maar de heren deden hartstikke leuk mee en kenden de weg en de omgeving. Een goeie combinatie, volgens mij.

Dat cluppie van studenten deden zo hun best, dat ik al snel door mijn vooraf-bedachte oefenstof heen was en ik ter plekke toch nog een hoop moest improviseren......een bidonnen spel leek wat te ambitieus terwijl ik naar de verrichtingen keek van de dames en heren, dus dan maar gewoon over de bidonnen heen rijden die daar waren neergezet om van de grond af te pakken.
Goed niveau, geen kapotte fietsen en rooie en bezwete koppies na het eerste rondje door het Westerveldse Bos, waar een oude vuilnisbelt is omgeturnd in een aantrekkelijke single-track route.
Neeee........dat was wel anders als de goed-gebekte en bijdehande studenten hier in het westen. Dit had veel meer charme en vriendelijkheid en vrolijkheid.....
Wat de meningen zijn van anderen weet ik niet precies, voor mij was het een heerlijke middag!

Het Twiske in de zomerdroogte

De Posbank bij Arnhem

Nou ja, de foto's zijn van de Posbank, bij Arnhem, waar ik mijn route aan het inspecteren was voordat ik met wat mensen een techniek workshop wilde gaan doen. Even kijken of mijn ideeën en techniekjes uitvoerbaar waren op de ondergrond die ik in gedachten had. Dat bleek het geval, gelukkig! Ik denk dat mijn klanten tevreden waren, daar ga ik in ieder geval maar van uit.
Die boom die gevangen was in een vork en zo keurig horizontaal bleef hangen vond ik een plaatje. De dreigende lucht, op een aangename dag in mei, was de voorbode voor veel regen……maar Nederland blijft van die mooie beelden aan me tonen zo af en toe.

De afgelopen dagen was het weer een heel ander verhaal. In Oostzaan net ten Noorden van Amsterdam, werd een sportweek georganiseerd. Jong en oud kan zich inschrijven op een sportactiviteit die je bijvoorbeeld nog nooit hebt gedaan. De clubs van Oostzaan worden uitgenodigd om die sport vervolgens aan de mensen uit te leggen. MTB Het Twiske was gevraagd om een paar mountainbike clinics te geven, twee voor de jeugd op donderdag en vrijdag avond en één voor volwassenen op de zaterdag morgen. Hartstikke leuk natuurlijk.

Ineens kwam er in de week voor die sportweek, ook een vraag van de lagere scholen in Oostzaan; of zij niet ook konden meedoen en of we niet ook voor de scholen op donderdag en vrijdag overdag een les konden verzorgen……tja…..eehhm……Na heel veel bellen en denken en nog meer bellen was iedereen eruit. De scholen zouden op donderdag en vrijdag een les in mountainbiken kunnen krijgen. Met beperkte middelen en hulp van de juffen vakleerkrachten en een paar vaders werden het dankbare en enthousiaste dagen.

Het Twiske/ sportweek Oostzaan

Vooraf toch maar even het parcours vlak bij de Sporthal in Oostzaan verkend en ook de Zanddijk, voor de avondclinics.
Heerlijk; droog en snel, zo ligt het er nu bij, met technische passages waar het best oppassen is en een paar klimmetjes de dijk op die even de aandacht vragen en de juiste versnelling. Hahahaha……het was voor mij al weer een tijdje geleden dat ik zowiezo op de fiets had gezeten en ik voelde me weer lekker.
Allemaal nog niet zo vlekkeloos, maar voor de lessen voldoende.

De route bij de sporthal ligt er surrealistisch bij…….Door witte pollen van een boom, die heel specifiek in groepen is aangeplant, lijkt het wel of er sneeuw ligt op een gedeelte. Je rijdt door een dikke laag witte pluis en met de zon door de bomen en de groene bladeren en het karakteristieke smalle single track is het een waar plezier om daar nog even je bochten techniek en reactie vermogen te testen.
Voor de groepen kinderen zou het prima te doen zijn, daar was ik van overtuigd. Een geslaagde verkenning over een heerlijk technisch parcours en een paar leuke, drukke dagen!!

Enjoy the ride!